خبرگزاری آلمان از سیدنی گزارش داد، لوریمر موزلی، استاد دانشگاه سیدنی مدت زمان بسیاری است که به تدریس این مباحث می‌پردازد و به پاسخ‌های نه چندان شگفت‌آوری رسیده است.
وی می‌گوید: «مغز قادر به انجام کارهای خارق‌العاده بسیاری است، این بستگی به طرز تلقی در این خصوص دارد که بدن چه کاری را انجام می‌دهد و با چه مخاطراتی مواجه است. ما هر چه بیشتر درباره درد بیاموزیم، بهتر درک می‌کنیم که آسیب وارده به بافت برای وجود درد کافی یا لازم نیست.»
در پروژه تحقیقاتی که به تازگی انجام و در تازه‌ترین شماره نشریه کارنت بایولوژی (Current Biology) منتشر شد، موزلی و دستیارانش دریافتند که اندازه عضو درد گرفته می‌تواند بر تلقی از درد تاثیر بگذارد.
10 نفر که دست درد داشتند با عینکی به آن نگاه کردند که بافت آسیب‌دیده را کوچک یا بزرگ می‌کرد. اگر این بافت بزرگ‌نمایی می‌شد، تلقی بیمار از درد هم تشدید می‌شد. اگر تورم به شکل مصنوعی کاهش می‌یافت، تورم واقعی هم کم می‌شد و بیمار کمتر درد حس می‌کرد.
توضیح این امر ظاهرا آن است که مغز به داده‌هایی که به آن می‌رسد، واکنش نشان می‌دهد و کارکرد خود را بر اساس آن تنظیم می‌کند.
پس اگر دفعه بعد ضربه سختی به سرتان خورد، سراغ آینه نروید و از اندازه تورم آن حیرت نکنید. اگر بتوانید تصور کنید که اصلا تورمی وجود ندارد، درد کمتری حس خواهید کرد.
